Soru: Bir programın olmadığı zaman neler yaparsın?
Rapmon: Tek yaptığım şey beste yapmak. Benim kişiliğim böyledir fakat dışarıda özgürce gezmek zor. Eğer rahatça dolaşabilseydim, şapkamı takıp, müzik dinleyerek Gyeongbokgung Sarayını ya da Gwanghwamun Kapısını gezerdim. Stajyerken bunu çok yapardım; fakat şimdi hep stüdyoda olduğum için şarkı sözü yazmak zor. Görmek ve bir şeyler duymak için, arkadaşlarımla konuşabilmeli ve dışarı çıkabilmeliyim.
Soru: 20 yaşında sosyal hayata başlamak hakkında bir kısa şiir yazdın. "Yıkılacak mısın? / Gömülecek misin?" En zor olan şey neydi?
Rapmon: Söylemek istediklerimi söyleyememek ya da sırf lider olduğum için sorumluluktan dolayı söylemek istemediğim şeyleri söylemek. Bu zor çünkü gerçek duygularım bir yalanmış ve reddediliyormuşum gibi hissediyorum.
Soru:Ama öyle düşünsen bile, geçen yıl bir şeyler öğrendin mi?
Rapmon: Bazı şeyleri kavradım fakat henüz onlara hakim değilim. Aklımdakileri biliyorum, fakat davranışlarım her zaman düşüncelerimi yansıtmıyor. Yanıma çekmem ve ikimiz için de en iyi çalışmayı yapmam gereken beni onaylamayan insanlara iltifat etmek konusunda bazı problemler yaşıyorum. Bunu bilmediğim zaman, sadece karşımdakini itiyorum ve eleştiriyorum, böylece onlar tuzağa düşmüş/sıkıştırılmış hissediyorlar. Beni çok iyi tanımayan insanlar, olgun olduğumu düşünebilirler; fakat bana yakın olan insanlar beni bir çocuk gibi görüyor. (güler) Geçtiğimiz yıl, gerçekten bir 'çocuk' olduğumun farkına vardım.
Soru: Küçük olan bir sürü hayranın çok yok mu?
Rapmon: 14 ve 15 yaşındakiler çok mektup gönderiyorlar. Bazıları "Sıkı çalıştın ve müzik için de çok çalıştın. Bu yüzden erkenden yolunu buldun. Benim şu an ne yaptığımla ilgili hiçbir fikrim yok. Ama şarkılarını dinledikten sonra hayallerimi düşünmeye başladım." diyor ve 'No More Dream' hakkında bazıları da "Sınav zamanlarımda bu şarkıyı dinlemem çünkü suçlu hissediyorum. Önemsiz biri haline geldiğimi hissediyorum." diyor. Bu yorumlarla kendime geri dönüyorum.
Soru: Eğer müzikle uğraşmasaydın, şimdi ne yapmak isterdin?
Rapmon: Belki bir öğrenci olurdum. Koleje gidebilseydim, diğer öğrenciler gibi sınavlar ile güreşiyor ya da profesörlere ant veriyor olurdum. Ya bir müzik kulübüne üye olurdum ya da Hongdae'deki performansları izlerdim; çünkü müziği unutmam mümkün değil. Zaten okulda olduğum için, dersler hakkında endişelenmezdim, sadece mezuniyetime odaklanırdım. (güler)
Soru: Şu anda, en büyük olası sapman ne olurdu? (*Yapacağın en uç şey)
Rapmon: Bir şeyi son teslim tarihinden geç vemek ya da beste yapmak için yakınlardaki bir parka gitmek. Bir seferinde, çalışmalarda işler yolunda gitmediğinde klavyeyi ve fareyi fırlattım ve şarkı yazmak için yakınlardaki bir tenis kortuna gittim ve 'No More Dream'i yazdım.
Soru: Mantığınla daha az hareket etmeyi dilediğin zamanlar oldu mu?
Rapmon: Her zaman. Benim rasyonalizmim (mantığımla hareket etmem) yaratıcılığımın önüne geçiyor. Çok fazla şarkı yazdım; ama son zamanlarda iyi bir şekilde eleştirilen tek şarkım bir şeye patladığımda yazdığım şarkı oldu. Normalde kafamda çok fazla şey olur ve şarkı sözü yazdığımda onları organize etmek zor. Fakat bu karmaşık düşünceler benim müzik merkezim ve bu beni bugüne getirdi. Bu bir iki ucu keskin bir kılıç.
Soru: Eğer tek seferde tüm şansları toplasaydın ne yapmak isterdin ve nasıl kullanırdın?
Rapmon: Müzik çıkaracağım, çünkü müzik kendi gücümle yapmak zorunda olduğum bir şey. İki şey seçebilir miyim? (güler) Birini severdim ve evlenirdim. Bir diğeri de anaokulundan beri aramız bozulmayan arkadaşlarım olurdu. Hayatta neler olacağını asla bilemezsiniz, bu yüzden bu şeylerin şans olduğunu düşünüyorum. (Aşk ve dostluk)
Soru: Sence sanat nedir?
Rapmon: Başkalarına kendi gördüğün dünyayı göstermek! Bu yüzden bence herkes sanatçı olabilir.
Soru: Ne tür bir sanatçı olduğunu düşünüyorsun?
Rapmon: İki derin aile arasında olan biri. Kaybolduğumda bile güvende olmak istiyorum. Ve bir şeyi seçerek diğer şeyi kaybettiğimi düşünüyorum. Bazen sadece güvenli bir yaşam istiyorum ve sevdiğim doğaya bakarak ilham almayı istiyorum; fakat diğer taraftan da bir macera yaşamak istiyorum. Her şey ikilem oluşturuyor. Bu gezegende her şey çelişkilidir.
Kayıtlar
0 Yorumlar