Güneş Tutulması, Pilot Oluyor, Gökyüzünde Aydınlık ve Karanlığın Bilek Savasi

"Çocuk alet kutusunun içinden bir oyuncak ayı çıkardı. Parçalanmış ön pencereden uzanarak onu pilotun göğsüne bıraktı. Gülümseyen ayı, adamın kalıntıları ve kanlar arasında oturuyordu. Birkaç dakika sonra şansımı denedim. Zamanlamam iyiydi. İçeri girip ruhunu çözdüm ve nazikçe dışarı çıkardım. Geride kalan tek şey ceset, hafifçe tütmeye devam eden duman ve gülümseyen oyuncak ayıydı. Kalabalık gelirken işler değişti elbette. Ufuk çizgisi kömür karasına çalmaya başlamıştı. Yukarıdaki karanlıktan geriye hızla kaybolan bir çizgi kalmıştı sadece. Buna karşılık adam kemik rengindeydi. İskelet rengi bir ten. Buruşmuş ve yırtılmış bir üniforma. Gözleri soğuk, kahverengiydi -kahve lekesi gibive yukarıda kalan tek şey bana tuhaf ama tanıdık görünüyordu: Bir işaret. Kalabalık, çoğu kalabalığın yaptığını yaptı. Ben aralarından geçerken herkes duruyor ve sessizlikle oynuyordu. Boğuk cümleler, tuhaf el hareketleri ve sessiz dönüşler. Geri dönüp uçağa baktığımda pilotun açık ağzı gülümser gibiydi. Son bir eşek şakası. Bir insan ünlemi daha. Gökyüzünde karanlık ile aydınlık bilek güreşi yaparken, pilot üniformasının içinde duruyordu. Diğer birçokları gibi yolculuğum başladığında bir anlık gölge gördüm; son bir güneş tutulması anı. Başka bir ruhun daha göçtüğünün anlaşılması. Görüyorsunuz ya, bana göre, bu dünyada gördüğüm şeylere dokunan bütün o renklere rağmen, bir insan öldüğünde sık sık güneş tutulmasını yakalarım." (Hırsızı Kitap – Markus Zusak)

Kitap Oku, Read Book, Turkish-Turkce,
 bayramcigerli.blogspot.com, Markus Zusak, Kitap Hırsızı, Saçma Sapan,