Moralim sıfır sıfır sıfır, Önce kavga et dayak at sonra hocadan dayak ye sonra yumusa ve agla

"diğer birkaçı şüpheli olarak ayağa kaldırıldı. Bu çocuklar hep birbirleriyle kavga ediyordu. “Eller, ” diye emredildi bütün çocuklara, hepsinin elleri temizdi. “Buna inanamıyorum, ” dedi Rahibe Maria. “Olamaz. ” (Çünkü gerçekten de, Liesel öne çıkıp ellerini gösterdiğinde, Ludwig Schmeikl'ın parçaları ellerinin her yerindeydi. “Koridor, ” dedi rahibe, aynı gün ikinci kez. Aslında aynı saat içinde ikinci kez. Ancak bu kez küçük bir �atschen değildi. Sıradan hiç değildi. Bu kez bütün koridor �atschen ’lerinin anasıydı; darbeler birbiri üstüne iniyordu. O kadar ki Liesel bir hafta zor oturacaktı, üstelik bu kez sınıfta da kimse gülmüyordu. Daha çok korku ve sessizlik içinde dinliyorlardı. Okul bitince, Liesel, Rudy ve diğer Steiner kardeşlerle birlikte evin yolunu tuttu. Himmel Sokağı’na yaklaşırlarken, karmaşık bir sürü düşüncenin arasında aniden içi hüzünle doldu; Mezar Kazıcının Elkitabı'nı yanlış hatırlaması, ailesinin yok oluşu, kâbusları ve o gün yaşadığı aşağılanma nihayet etkisini gösterdi. Liesel yolun kenarına çökerek hıçkırıklara boğuldu. Olanlar onu bu noktaya getirmişti. Rudy yanında durarak ona baktı. Yağmur yağmaya başlamıştı. Kurt Steiner seslendi ama ikisi de dönüp ona bakmadı. Şimdi biri acı içinde oturuyor, diğeri de yanında ayakta durmuş bekliyordu. “Neden ölmesi gerekti? ” diye sordu. Ama Rudy hiçbir şey söylemedi. Sonunda Liesel’in hıçkırıkları dindiğinde ve ayağa kalktığında, Rudy ona en iyi arkadaş tavrıyla sarıldı ve birlikte yürüdüler. Bu kez öpücük isteği filan olmadı. Öyle bir şey yoktu. Rudy’yi sadece bu yüzden bile sevebilirdi." (Hırsızı Kitap – Markus Zusak)

Kitap Oku, Read Book, Turkish-Turkce,
 bayramcigerli.blogspot.com, Markus Zusak, Kitap Hırsızı, Saçma Sapan,