"lamıştım. Ferula, Clara'ya, bir kötürüm hastaya bakarcasına tut kuyla hizmet ediyordu. Onun yanından ayrılmanın lafını ettirt meyerek Blanca'yı başından savıyor, çocuk da, Tres Marfas'a dönmek istediği için bütün gün ağlıyordu. Clara, çevresindeki her şeye karşı Budistçe bir kayıtsızlıkla, sessiz, şiş bir gölge gibi gezinir olmuştu evin içinde. Bana bakmıyordu bile; bir eşya par çasıymışım gibi yanımdan geçip gidiyordu. Ben bir şey söyledi ğim zamansa Ay'da falanmış gibi davranıyordu, sesimi duyma mış, kim olduğumu bilmiyormuş gibi. İkimiz bir yatakta yatmı yorduk artık. Kentteki bu uzun, tembel günler ve evin içindeki mantık dışı yaşam sinirlerimi iyice germişti. Kendime iş buluyor dum, ama bu bana yetmiyordu. Her zaman huysuzdum artık. Her gün iş konularıyla ilgilenmeye gidiyordum. Borsada spekü lasyon yapmaya işte bu sıralar başladım. Uluslararası para konu larını enine boyuna İnceleyerek saatler geçiriyordum. Yatının yapmaya, yeni şirketler kurmaya, dışalıma verdim kendimi. Ku lübümde de uzun saatler geçirir oldum. Politikayla ilgilenmeye başladım, hatta bir jimnastik kulübüne üye oldum. Buradaki dev yapılı eğitmen beni, şimdiye dek varlığını bile bilmediğim kasları çalıştırmaya zorluyordu. Masaj da salık vermişlerdi ya ben masaj dan hiç hoşlanmamıştım: Para karşılığında ellenmeyi hiç sev mem. Ne var ki bunların hiçbiri günlerimi doldurmaya yetmiyor du. Tedirgin, sıkkındım. Çiftliğe dönmek İstiyorsam da evimden ayrılmayı göze alamıyordum: bunca İsterik kadın arasında bir er keğe gerek olduğu öyle ortadaydı ki. Hem zaten Clara aşırı kilo almaya başlamıştı. Karnı öylesine kocamandı ki o kırılgan yapısı bunun yükünü zor taşıyordu. Çıplak görünmekten kaçınıyordu,. ama karımdı o benim; benim karşımda utanmasına izin veremez dim. Onun yıkanıp giyinmesine yardımcı oluyordum -Ferula sı ramı kapmazsa eğerve sonsuz bir acıma duyuyordum ona kar şı; o dev karnına karşın öyle ufacık, İncecikti ki doğum zamanı yaklaştıkça. Geceleri uyanık yattığım yerden onun doğum yapar ken öleceğini düşünüyor, sonra Dr. Cuevas'la başbaşa vererek ona yardımcı olmanın en etkin yollarını tasarlamaya çalışıyor dum. Durum iyiye gitmezse sezaryen yapmanın daha iyi olaca ğında anlaşmıştık. Yalnız ben karımın hastaneye kaldırılmasını İstemiyordum, doktor da bu evdeki ilk ameliyatına benzer bir 121" (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar