"Elindeki tepsiyi dikkatle yatağın yanına bırakarak pencereye git ti. Solgun sabah güneşi içeri girebilsin diye ağır perdeleri açtı. İçi kederle dolup taşarak döndüğünde Rosa'nın yatakta ölü yattığını görünce hiç şaşırmadı. Rosa her zamankinden daha güzeldi; saç larının yeşili göz alıcı, cildi taze fildişi renginde, o bal sarısı göz leri iri iri açılarak tavana dikilmiş. Küçük Clara yatağın ayaku cundan ablasına bakmaktaydı. Dadı yatağın üzerinde diz üstü çö kerek Rosa'nın elini tuttu, dua etmeye başladı. Uzun uzun dua etti, ta ki siste yolunu şaşırmış bir gemi düdüğünü andırır bir ses evin içinde yankılanıncaya değin. Bu, Barrabas'ın sesini duyduk ları ilk ve son kez oldu. Köpek bütün gün ölmüş kızın yasını tu tarak o yitik gemi ulumasına koşan konu komşunun ve ev halkı nın sinirlerini tirfil tirfil etti." (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar