lamadı. Göçebe yaşamında ilk olarak korunduğunu, güvenlikte olduğunu hissediyordu. Hoşnutlukla içini çekti ve çevresindeki pisliği, sıvası dökülmüş duvarları, soğuk metal dolapları, o feci aygıtları, dezenfekte kokusunu, hatta içine çöreklenmiş olan siv ri tırnaklı acıyı bile unuttu. "Ne olur, kuzum yanıma yat da bana sarıl," dedi. J aime çekinerek o dar karyolaya uzandı, kollarını ona doladı. Amanda gözlerini kapayarak gülümsedi. Orada, kusursuz bir hu zur içinde soluyarak iki kardeş gibi yattılar, tan atıp da pencerenin aydınlığı lamba ışığını bastırıncaya kadar. O zaman Jaime Aman da'nın kalkmasına yardım etti, paltosunu omzuna sardı ve onu elinden tutup dışarı, bekleme odasına çıkardı. Nicolas geceyi bura da, bir sandalyede uyuyarak geçirmişti. Jaime, "Uyan!" dedi. "Amanda'yı eve götürüyoruz, annem ona göz kulak olsun diye. Birkaç gün yalnız kalmaması daha iyi olur." Nicolas, sesi minnetle çatlayarak, "Biliyordum, sana güvene bileceğimizi," dedi. Jaime, "Senin için yapmadım ki, hıyar, Amanda için yap tım," diye homurdanarak kardeşine sırtını döndü. Clara onları köşedeki büyük eve sorgusuz sualsiz aldı. Ama belki de soracaklarını fal kartlarına ve ruhlara sormuştu. Onu uyandırmak zorunda kaldılar, çünkü güneş doğmak üzereydi ve evde herkes hala uykudaydı. Jaime, "Anne, Amanda'ya yardım edeceksin," dedi, bu gibi durumlarda onunla hep suç ortağı olmaktan doğan bir güvenle. "Çok hasta. Birkaç gün burada kalması gerekiyor." Amanda, "Ya Minguel'cik?" diye sordu. Nicolas, "Ben gidip getireyim onu," diyerek gitti. Konuk odalarından birini hazırladılar ve Amanda yatağa gi rip yattı. Onun derecesine bakan Jaime dinlenmesi gerektiğini söyledi. Dışarı çıkacakken kapıda duraladı, kararsızlık içinde per vaza yaslandı. Tam o sırada Clara elinde üçü için hazırladığı kah ve tepsisiyle geldi. Kahvelerini içerlerken Jaime, "Herhalde sana bir açıklama borcumuz var," dedi. Clara şakrak sesle, "Yok, oğlum," diye yanıtladı. "Ortada bir günah varsa bilmemeyi yeğlerim. Biz bu fırsattan yararlanıp Amanda'yı şımartalım. Onun buna ihtiyacı var."" (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar