Birbirini özleyen insanlar



nasıl özlüyor arıyorsa, çok iyi biliyordu ki Cemile de özlüyor, arı­yordu onu! Evlerinde konuk kaldığı, yattığı o odaya her girişinde, odanın eşiğinde yere serili o yatak geliyordu gözlerinin önüne. 

Yaklaşıyor, yanına uzanıyor, uyanmasını bekliyordu yanıbaşında. Şimdi daha iyi biliyordu ki uzun sürmemişti uyanması. Kokusu, soluğuna karışınca uyanmış, ona dönmüş, sarılmıştı. Şimdi ikisi de birbirinden uzakta, sabahlari uyandıkça, sık sık arıyorlardı birbir­lerini, hatırlıyorlardı nasıl sıkı sıkıya sarilarak yatağın içinde döne döne birbirlerini öpücüklere boğduklarını ...

 'O evcilik oynadıklan günleri yaşayamazlardı bir daha. Yaşamayı isteyecek olsa evlerine gitmesi  gerekirdi Cemile ile. Istemediği, kaçtığı evlenınekti onun, Cemile değil." (Necati Cumalı Viran Dağlar Makedonya)

Türkçe,Necati Cumalı, Viran Dağlar, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli, Makedonya,

Yorum Gönder

0 Yorumlar