onun cennete yalınayak gitmeyeceğini herkes görsün diye Este ban Trueba'nın bir çift pabucunu aldı. Jean de Satigny cenazede çok heyecanlıydı. Eşyalarının ara sından çıkardığı bir fotoğraf makinesi ve sehpayla törene geldi ve ölünün öyle çok resmini çekti ki akrabalar onun ruhunu çalaca ğından korkarak negatifleri kırdılar. Törene bütün yöre köylüle ri geldi çünkü Pedro Garda uzun süren yaşamı boyunca yöre rençberlerinden birçoğuna akraba olmuştu. Curandera da geldi, kendi kabilesinden birçok Kızılderiliyle birlikte. Bunlar kadının buyruğuyla ağlamaya başladılar ve tören üç gün sonra sona erin ceye değin hiç susmadılar. Herkes ihtiyarın kapısının önünde toplanarak şarap içip gitar çaldı; bir yandan da gözleri çevrilmek te olan sığırların üzerindeydi. Pedro Garcfa'nın ölümlü naaşını ve cenaze ayinini kutsamak üzere bisikletle iki papaz geldi. Bun lardan biri, belirli bir İspanyol aksanıyla konuşan al yanaklı bir devdi, Peder Jose Dulce Maria. Onun adını iyi bilen Esteban çift liğe ayak basmasını yasaklayacaktı, gelgelelim Clara düşmanlıkla rını köylülerin dinsel coşkusundan üstün tutmanın sırası olmadı ğına onun aklını yatırdı. "Hiç değilse bu papaz ruhsal konuları biraz düzene sokabilir," diyordu. Böylece sonunda Esteban Tru eba papaza hoş geldin dedi ve öbür papazla birlikte evde kalabile ceğini söyledi. Obür papaz ne ağzını açıyor ne gözlerini kaldırı yor, başını eğip ellerini kavuşturmuş duruyordu. Patron kendisi ni ölümden, ürünleri karınca kıranından kurtarmış olan ihtiya rın ölümü karşısında duygulanmıştı; onun cenazesini herkes önemli bir olay olarak ansın istiyordu. Papazlar köylülerle konukları küçük okulda toplayarak unutulmuş İncilişerif ayetleri okuttular ve Pedro Garcfa'nın ru hunun ebedi huzuru için bir dua söylettiler. Sonradan büyük ev de kendileri için ayrılan odaya çekildiler; köylüler de onların ge lişiyle kesintiye uğramış olan patırtılı kutlamayı yeniden sürdür meye başladılar. O gece Blanca gitar sesleriyle Kızılderili ağıtlarının susması nı, herkesin yatağa çekilmesini bekledi, sonra odasının pencere sinden aşağı atladı ve gölgelerin koruması altında her zamanki yönde koşmaya başladı. Bunu izleyen üç gece boyunca, papazlar çiftlikten ayrılana dek aynı şeyi yaptı. Onun papazlardan biriyle ırmak kıyısında buluştuğunu ana babasından başka herkes biliyordu." (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
0 Yorumlar