"Gerileme Dönemi Bu konuyu konuşamıyorum. Ama yazacağım. Yirmi yıl ol du. Uzun süre acım hiç küllenmedi. Asla küllenmeyecek sanı yordum, gelgelelim şimdi yaşım neredeyse doksanı buldu ya, onun bizimle hep temas halinde olmaya söz verdiği zaman ne de mek İstediğini artık anlıyorum. Önceleri her yerde onu araya rak, yolunu şaşırmışlar gibi gezinirdim. Her gece yatağıma yattı ğımda onun da yanıbaşımda yattığını farzederdim, dişlerinin ek siksiz olduğu, beni hala sevdiği zamanlardaki gibi. Işığı söndürüp gözlerimi yumar ve yatak odamın sessizliğinde onun hayalini canlandırmaya çalışırdım. Uyandığım zaman onu çağırırdım, de diklerine göre uyurken de çağırırmışım. Öldüğü gece onun odasında kaldım ve kapıyı içerden kilitle dim. Konuşmadan geçen onca yıldan sonra son saatleri (onun ya tağına verdiği adla), o sakin mavi ipek denizin üstündeki yelken lide, yan yana yatarak geçirdik. Bu fırsattan yararlanarak ona ön ceden söyleyemediğim her şeyi söyledim, onu dövdüğüm o kor kunç geceden beri içime attığım her şeyi. Geceliğini çıkardım ve acaba ölümünü haklı kılacak herhangi bir hastalık izi var mı diye onu inceden inceye gözden geçirdim. Hiçbir şey bulamayınca şu nu anladım ki o bu dünyadaki görevini tamamlamış ve ruhunun, en sonunda maddi yükünden kurtularak daha rahat edeceği, daha benimseyeceği bir başka boyuta uçmuştu. Ölümünde hiçbir çir kinlik, sakatlık ya da ürkünçlük yoktu. Uzun uzun inceledim onu, çünkü gönlümün dilediği gibi seyretmeye fırsat bulamayalı yıllar oluyordu. Bu yıllar süresinde karım değişmişti, zamanın geçmesiyle hepimizin değiştiği gibi. Her zamanki gibi güzel gö rünüyordu. Zayıflamıştı. İlkin boyunun uzamış olduğunu san dımsa da sonra bunun bir göz aldanması, benim kendi ufalma mın etkisi olduğunu anladım. Onun yanında eskiden beri kendi mi dev gibi hissederdim; şimdi yanına yattığımda hemen hemen 297" (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar