"Clara ... " diye mırıldandım hiç düşünmeden ve yanağımdan aşağı bir yaş yuvarlandı, sonra bir daha, bir daha ve sonunda bir keder sağanağı, bir hıçkırık seli, bir özlem ve üzgü boğuntusu olup çıktı. Transite bunu anlamakta güçlük çekmedi, çünkü er keklerin kalp ağrıları konusunda uzun deneyimleri vardı. Bıraktı beni, ağlaya ağlaya şu son yılların yalnızlığıyla üzgünlüklerini içimden atayım. Sonra beni bir anne özeniyle küvetten çıkardı, kuruladı, ekmek hamuru gibi yumuşatana dek ovdu, ovuşturdu, gözlerimi kapadığım zaman da üzerimi örttü. Beni alnımdan öp tü ve ayaklarının ucuna basa basa dışarı çıktı. Kapıda, "Clara kim acaba?" diye mırıldandığını duydum." (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar