Esteban Clara'ya zarar verdiği için çok pişman Claradan özür diler ama Clara herşeyi bitirir elindeki yüzüğü çıkartır.Clara ve Blance çiftliğe terk edip kente yerleşir.Esteban çiftlikte kalır.Pedronun babası çiftlikten ayrılır

da ona el kaldırmış olabileceğine akıl erdiremiyordu; gerçekten sevdiği tek kişi, evlilik yaşantılarının en kötü anlarında bile say­ gıda kusur etmediği eşi. Esteban Clara'yı sevgiyle kucağına aldı, bir koltuğa oturtup alnına ıslak mendil koydu, bir parça su içirt­ meye çalıştı. En sonunda Clara gözlerini açtı. Burnundan kan akıyordu, ağzını açınca üç dört tane dişini tükürdü. Dişler yere düştü ve Clara'nın çenesinden, boynundan aşağı bir iplik kanlı tükürük sızdı. Clara kıpırdayacak gücü bulduğu zaman Esteban'ı İtti, zar­ zor ayağa kalktı, elinden geldiğince dimdik yürümeye çalışarak dışarı çıktı. Kapının dışında beklemekte olan Pedro Segundo Garda onu sendeler sendelemez tuttu. Kahyanın desteğini hisse­ den Clara kendini bırakıverdi. Yaşamının en zor saatlerinde ya­ nında bulduğu bu adamın omzuna o şiş yüzünü yasladı ve ağla­ maya başladı. Pedro Segundo Garcfa'nın gömleği kana bulandı. Clara kocasıyla bir daha asla konuşmadı. Onun soyadım kullanmaktan vazgeçti, yıllar önce, Barrabas'ın bir kasap bıçağıy­ la katledildiği gece parmağına geçirmiş olduğu o kalın, altın hal­ kayı çıkardı. İki gün sonra Clara'yla Blanca Tres Marfas'dan ayrılıp baş­ kente �öndüler. Utanç ve öfkeden bunalan Esteban çiftlikte kal­ dı. Hayatındaki bir şeyin bir daha onarılmamacasına yıkılmış ol­ duğunu hissediyordu. Hanımla kızını İstasyona arabayla Pedro Segundo götürdü. O geceden sonra bir daha hiç görmeyecekti onları. Suskun ve ka­ panıktı. Onları trendeki yerlerine yerleştirdi, sonra nasıl vedala­ şacağını bilemeyerek öylece durdu, şapkası elinde, gözleri yerde. Clara onu kollarında sıktı. Adam ilkin kaskatı durdu, biraz da ir­ kilmişti ama sonra duygulan hemen baskın çıktı ve Pedro Segun­ do kollarım çekinerek hanımına doladı, onun yanağına belli be­ lirsiz bir öpücük kondurdu. Birbirlerine pencerenin iki yanından son olarak baktılar ve gözleri yaşlarla doldu. Sadık kahya o ufak, tuğla evine döndü, varım yoğunu bir denk yaptı, yıllar boyu bi­ riktirmiş olduğu parayı mendiline düğümledi ve çiftlikten ayrıl­ dı. Esteban Trueba onun öbür köylülerle vedalaşıp atına binişini gördü. Olup bitenlerin onunla ilişkisi olmadığını söyleyerek dur­ durmaya yeltendi ·onu, oğlu yüzünden onun işini, evini, dostları­ m yitirmesi doğru bir şey değildi." (Isabel Allende – Ruhlar Evi)

Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,