Nicolas Jaime'ye Amandanin hamile olduğunu söylüyor. Jaime bir şok ve şaşkınlık geçiriyor

kitap okuduğu bir sırada. Kuytu odayı o uzun saçlarının ve ince kollarının dalgalanmalarıyla doldurmu§tU. En ufak bir çekingen­ lik göstermeksizin kitaplara dokunuyor, dahası, onları kutsal raf­ larından indirip yatağın üstüne atmayı bile göze alıyor, kapakla­ rındaki tozları hiç korkusuz üflüyor, bir yandan da çene çalıp duruyordu. Jaime'yse arzu ve §a§kınlıktan tiril tiril titremݧ, ka­ fasındaki ansiklopedinin içinden onu orada tutacak tek bir söz­ cük bile çıkaramamı§tı. Sonunda Amanda onun yanağına bir öpücük kondurarak çıkıp gitmݧtİ. Yeri hala yanan bir tek müt­ hi§ öpücük ki Jaime bunun çevresine dü§lemlerden bir dolambaç örmü§tü; bu dü§lemlerde o ve Amanda birbirlerine umarsızca i§ık olan bir prens ve prensestiler. Nicolas, "Sen doktorluktan anlıyorsun, Jaime. Bir§eyler yapman §art," diye yalvarıyordu. "Olup olacağım bir öğrenci! Doktor olmama çok var daha. O konularda hiçbir §ey bilmiyorum. Ama bir sürü kadının ölüp gittiğini gördüm, ehliyetsiz ellere dü§tükleri için." Nicolas, "Amanda'nın sana güveni var. Diyor ki ona yalnız­ ca sen yardım edebilirmݧsİn," diye kar§ılık verdi. Jaime karde§İni ceket yakasından kavrayıp havaya kaldırdı, bir kuklaymı§çasına sarsarak aklına gelen bütün hakaretleri sıra­ lamaya girݧtİ ve sonunda kendi hıçkırıkları onu Nicolas'ı yere indirmeye zorladı. Nicolas rahat bir soluk alarak hafifçe hıçkırdı. Karde§ini iyi tanırdı, §İmdi de onun gene her zamanki gibi koru­ yucu rolünü kabul etmi§ olduğunu sezinliyordu. "Sağol, Jaime!" Jaime İsteksizce sırtına vurarak onu kapı dı§arı İtti. Kapıyı kilitledikten sonra yüzüstü yatağına kapandı. A§k yüzünden ağ­ layan erkeklerin o boğuk, ürkünç hıçkırıklarıyla sarsılıyordu. Pazarı beklediler. Jaime onları stajını yaptığı Misericordia Semti Kliniğinde görmeyi kabul etmݧtİ. Klinikten en son ayrılan hep kendisi olduğundan anahtar ondaydı, bu yüzden içeri kolay­ ca girebilirdi, gene de pazar günü orada ne aradığını kimseye açıklayamayacağı için kendini hırsız gibi hissediyordu. Şu son üç gündür, uygulayacağı ameliyatın her adımını incelemek dı§ında hiçbir §ey yapmamıştı. Kitaptaki her sözcüğü sırasıyla ezberde yineleyebilirdi, gelgelelim bu ona güven vermeye yaramıyordu. Genç adam gazel yaprağı gibi titremekteydi. Acil müdahale oda243" (Isabel Allende – Ruhlar Evi)

Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,