Herkes Esteban'dan uzaklaşmış durumda, Jaime olmuş kızı ve torunu ondan gittikçe uzaklasmakta idi. Miguel den bir haber yoktu



ne bürünmüş olarak, kamyonla getirtilen kalabalıkları sustur­ mak için kollarını kaldırmış, o kallavi bıyıkları kibirden titreye titreye Dört Kılıçları Anıtının açılışını yaparken göreceğimizi herhalde pek az kişi kestirebilirdi. Anıtın tepesindeki hiç sönme­ yen meşale ülkenin yazgısına aydınlık serpecekti, sözümona. Ne var ki yabancı teknisyenlerin yaptığı bir yanlıştan ötürü meşale­ de hiçbir zaman alev görülmedi, yalnızca mutfak bacasından çı­ kar gibi duran koyu bir duman havaya yayıldı durdu, başka ik­ limlerden esen dinmez bir fırtına misali. Belki de yanlış işler yapmış olduğumu düşünmeye başladım; Marksizmi devirmenin en iyi yolu bu değildi belki de. Gitgide daha derin bir yalnızlığa gömülüyordum, çünkü hiç kimsenin bana ihtiyacı yoktu artık. Oğullarım elimden gitmişti ve o sus­ kunluğu, dalgınlığıyla Blanca çok uzaklardaki bir ruh gibiydi şimdi. Alba bile gün günden uzaklaşıyordu. Evde hemen hiç gör­ mez olmuştum onu. Giydiği o çirkin, upuzun eteklerle, Ro­ sa'nınkine benzeyen o inanılmaz yeşil saçlarıyla fırtına gibi gelip geçiyordu yanımdan. Annesiyle birlikte icat ettikleri yüzlerce gi­ zemli iş başlarından aşkındı. Benim arkamdan bin türlü dolap çe­ virdiklerinden hiç kuşkum yoktu. Torunum bir heyecan ve telaş krizi içindeydi, tıpkı tifüs salgını sırasında Clara'nın herkesin acı­ sını kendi omuzlarına aldığı günler gibi. * * * Alba dayısı Jaime'nin ölümüne yas tutacak çok zaman bula­ madı. Başkalarının gereksinimleri öyle ivediydi ki kendi acısını ertelemek zorunda kaldı. Miguel'i darbeden iki ay sonraya kadar hiç görmedi ve onun da ölmüş olduğundan korkmaya başladı. Gene de aramaya çıkmadı onu; Miguel bu konuda kesin yönerge vermişti. Hem zaten adının yeni yetkililere teslim olmaları buyu­ rulanların listelerinde yer aldığını Alba biliyordu. Ona umut ve­ ren buydu: Yetkililer onu aradıkları sürece Miguel yaşıyor de­ mekti. Alba onun canlı olarak ele geçmesi olasılığını düşündükçe içi içini yiyor ve genç kız anneannesi Clara'nın ruhuna seslene­ rek bunu önlemesini İstiyordu." (Isabel Allende – Ruhlar Evi)

Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli



Yorum Gönder

0 Yorumlar