""Şeytan ... Bu çocuğun ruhunu şeytan ele geçirmiş!" Peder Restrepo'nun bu sözleri aile belleğine bir doktor tanı sının tüm ciddiliğiyle kazıldı. Gelecek yıllarda kimbilir kaç kez anımsayacaklardı bunu. Papazın sözlerini bir daha aklına bile ge tirmeyen tek kişi Clara'nın kendisi oldu. Clara bu sözleri günce sine yazdı ve de unuttu. Gelgelelim ana babası unutamıyorlardı. Gerçi şeytan çarpmasının böyle küçücük bir çocuğa göre aşırı büyük bir günah olduğu görüşünde birleşiyorlardı; gene de in sanların lanetinden ve Peder Restrepo'nun yobazlığından korku yorlardı. En küçük kızlarının garip huylarına o güne dek ad tak mamışlardı; bu huyları şeytanın etkisine yormaksa akıllarının ucundan bile geçmemişti. Garipliği Clara'nın bir özelliğinden ibaretti, Luis'in aksaklığı, Rosa'nın güzelliği gibi, hepsi bu. Ço cuğun zihinsel gücü kimseyi rahatsız etmiyor, önemli bir karga şalık doğurmuyordu; hemen hemen her zaman ufak tefek konu larda ve mutlaka evin içinde ortaya çıkıyordu çünkü. Gerçi doğ rudur, birkaç kez ba§larına gelmişti: hepsi büyük yemek salo nunda, yaş ve önem sırasına göre yemeğe oturmak üzerelerken tuzluk birden, görünürde hiçbir itici güç ya da hokkabazlık ol maksızın sarsılmaya ve tabaklarla bardaklar arasında gezinmeye başlardı. O zaman Nfvea en küçük kızının saçlarını çeker, bu da Clara'nın o çılgın dalgınlığından uyanıp tuzluğu gene hareketsiz!iğe" (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar