"Dr. Cuevas'la asistanının, ölüm nedenini saptamak için Ro sa'nın cesedini mutfakta kesip açtıkları gece Clara, gözleri apa çık, karanlıkta titreyerek yatağında yatıyordu. Rosa'nın, kendisi ölecek dediği için ölmüş olmasından korkuyor, dehşete düşüyor du. Zihinsel gücüyle masanın üstündeki tuzluğu oynatabildiği gi bi ölümler, zelzeleler ve daha başka, daha beter felaketler yarata bileceğini sanıyordu. Yalnızlık ve suçluluk duyguları içindeydi. Birden aklına geldi ki Rosa'nın yanına gidebilse çok daha mutlu olacaktı. Kalktı, gecelik elbisesiyle, yalınayak, Rosa'yla paylaştığı yatak odasına gitti ama Rosa orada, Clara'nın son gördüğü gibi yatakta değildi. Clara onu aramaya çıktı. Ev karanlık ve sessizdi. Annesi, Dr. Cuevas'ın verdiği ilaçla uyumuş, kardeşleri de odala rına çekilmişlerdi. Clara, ürkmüş, üşümüş olarak, duvar dipleri ne sine sine oturma odalarından geçti. Ağır eşyalar, kalın perde ler, du�arlardaki tablolar, koyu zemin üzerindeki çiçekleriyle duvar kağıtları, tavandan sarkan lambaların dalgalanan ışıkları, porselen sütunlar üzerindeki eğreltiotu saksıları, her şey, küçük kızın gözüne tehlikeli ve ürkünç görünüyordu. Oturma odasının kapısının altından bir ışık diliminin dışarı vurmuş olduğunu ay rımsadı, içeri girmek üzereydi ama babasıyla karşılaşmaktan, onun da ken�sini gene yatağa yollamasından çekindi. Bu yüz den, Dadı'nın göğsünde avuntu aramayı düşünerek mutfağa yö neldi. Ana avludaki cüce portakal ağaçlarıyla kamelyalar arasın dan geçti, evin ikinci kanadındaki oturma odalarından, gaz lam balarının zelzele olasılığına karşı ve yarasaları korkutup kaçırt mak için bütün gece yakıldığı açık, loş sofalardan geçti, üçüncü avluya geldi. Servis odalarıyla mutfak buraya açılırdı. Burada" (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
0 Yorumlar