""Gittiler," dedi. "Adın ne senin?" Adam, "Pedro Segundo 1 Garda, efendim," dedi. "Artık hurda patron benim. Eğlenti bitti. Şimdi çalışacağız. Bundan hoşlanmayan varsa hemen şimdi çekip gitse iyi eder. Ka lanlar aç kalmayacak, ama sıkı çalışacaklar. Çevremde uyuntu ya da çok bilmiş kişiler istemiyorum, anlaşıldı mı?" Köylüler şaşkınlıkla birbirlerine baktılar. Gerçi onun dediği nin yarısını anlamamışlardı; gene de duyduklarının bir efendinin sesi olduğunu tanımışlardı. Pedro Segundo Garda, "Anlaşıldı, patron," dedi. "Gidecek yerimiz yok ki! Biz oldum olası buralıyız. Kalıyoruz." Küçük bir oğlan çocuğu yere apışarak büyük aptestini yap maya başladı, sıska bir köpek de onu koklamaya koştu. Tiksinti den gönlü bulanan Esteban Trueba köylülere çocuğu alıp götür melerini, avluyu hortumla yıkamalarını, köpeği de öldürmelerini buyurdu. Zamanla ona Rosa'yı unutturacak olan yeni yaşam işte böyle başladı." (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar