"bir yaz sıcağının harladığını duyumsardı. Beni bu ten azabından kurtar, ey Tanrım! Apı§ arasında cehennem ate§leri yalazlanmak ta; korkunun alevleri, kutsal alevler, evet, ulu Tanrım, §eytana uydurma beni, ey güzel İsa. Dofıa Ester o ıstırap dö§eğinde sessiz sedasız öldüğü zaman yanında Esteban da yoktu. Esteban, bakalım hala evlenmedik bir kızları var mı, diye sormak için del Valle ailesini görmeye gitmݧ ti. Çünkü uzakta, yabanıl yerlerde geçirdiği bunca yıldan sonra annesine yasal torun sağlamak konusunda verdiği sözü tutmak için, i§e ba§ka nereden ba§layacağını bilemiyordu. Sonunda §U karara vardı ki madem Severo'yla Nfvea onu ta eskiden, güzeller güzeli Rosa'nın gününde damatlığa kabul etmi§lerdi, §İmdi geri çevirmeleri için hiçbir nedence olamazdı, hele §İmdi artık zengin olduğuna, altın arayarak toprağı e§elemesine gerek kalmadığına, her ihtiyacını bankadaki parasından kar§ılayabileceğine göre. O gece Esteban'la Ferula annelerini yatakta ölü buldular. Yüzünde dingin bir gülümseyݧ vardı; hayatının en son dakika sında hastalığı onu her zamanki eziyetten esirgemek istemݧti sanki." (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar