"tiklerini giderip iyi bir uyku sağlamak amacıyla, hijyenik bir yöntem olarak kullanıyordu yalnızca. Gene de gün geldi, Panc ha'nın gebeliğini o bile gördü. Görünce tiksindi ondan. Onu, içinde şekilsiz, pıhtılı bir şey taşıyan büyük bir kap olarak görü yor, bu şeye de kendi çocuğu gözüyle bakamıyordu. Pancha bü yük evden ayrılarak ana babasının kulübesine döndü; ona kimse soru sormadı. Hala büyük evin mutfağında çalışıyor, hamur yo ğuruyor, dikiş dikiyor ve taşıdığı çocuk yüzünden her gün biraz · daha biçimsizleşiyordu. Esteban'a sofrada hizmet etmeyi kesti, onunla karşılaşmaktan da kaçınır oldu: birbirlerine söyleyecek birşeyleri kalmamıştı ki. Pancha gittikten bir hafta sonra Esteban düşünde Rosa'yı gördü ve ·sırsıklam çarşaflar üstünde uyandı. Pencereden dışarı bakınca bir tele çamaşır asmakta olan ince bir kız gördü. On üç, on dört yaşından büyük olamazdı, ama iyice gelişmişti. Tam o sırada dönüp Esteban'a baktı: yüzünde bir ka dının ifadesi vardı. Pedro Garda efendinin ahırlara doğru giderken ıslık nı duydu ve başını 'allahallah' dercesine salladı." (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar