Albaya Miguelin yerini soruyorlar cevap alamayınca işkence etmeye ve dövmeye baslarlar



koca dünyada tek kendilerinin aşkı keşfetmiş olduğuna yeminler ederek ... Alba bağırtıları, uzayıp giden iniltileri, ardına dek açılmış radyonun sesini duyuyordu. Orman, Miguel ve aşk, duyduğu dehşetin dipsiz kuyusunda yitip gitti ve Alba yazgısını hilesiz karşılamak düşüncesine boyun eğdi. Hesabına göre bütün bir gece ve ertesi günün bütüne yakın bir bölümü geçtikten sonra kapı nihayet açıldı ve iki adam onu hücreden çıkardılar. Hakaret ve gözdağlarıyla Albay Garcfa'ya götürdüler. Alba onu, daha ağzını bile açmadan, her zamanki acı­ masızlığından, gözü kapalı tanıyabilirdi. Ellerinin yüzünü tuttu­ ğunu, o küt parmaklarının kulaklarıyla boynuna dokunduğunu duydu. Garda, "Şimdi aşığının nerede olduğunu söyleyeceksin bi­ ze," dedi. "Böylece ikimiz de birçok tatsızlıklardan kurtulmuş oluruz." Alba rahat bir soluk aldı. Miguel'i tutuklamamışlardı de­ mek! Sesini elinden geldiğince tok çıkartmaya çalışarak, "Tuvalete gitmek istiyorum," dedi. Garda, "Görüyorum, bize yardımcı olmaya niyetin yok, Alba," diye içini çekti "İşte bu çok kötü. Çocuklar üstlerine dü­ şeni yapacaklar, çaresiz. Onları engelleyemem." Kısa bir sessizlik oldu; Alba çam ormanıyla Miguel'i aklına getirmek için insanüstü bir çaba harcadıysa da düşünceleri birbi­ rine dolaştı. Düş mü görüyordu, bu leş gibi ter, pislik, kan, sidik kokusu nereden geliyordu, daha yakından, daha açık duyulan çığlıklar arasında bir radyo spikeri onunla hiç ilişkisi olmayan Fin zindanlarını mı anlatıyordu-Alba bilmez olmuştu. Acımasız bir tokat onu yere yıktı, hırpalayan eller yerden kaldırdı. Yırtıcı parmaklar memelerini kavrayarak meme uçlarını ezmeye başla­ dı. Alba korkuya tümden yenik düşmüştü. Tanımadığı sesler üs­ tüne üstüne abanıyordu. Miguel'in adını duydu, ama ne sorduk­ larını anlamadı. Yalnızca koskocaman bir, "No-hayır!" yanıtını yineleyip duruyordu. Ötekiler onu dövüyorlar, hırpalıyorlardı, sonunda bluzunu çıkardıkları zaman Alba artık düşünemez oldu, yalnızca no, no, no, diyebiliyor ve gücü tükenmezden önce kaç zaman karşı koyabileceğini hesaplıyordu, bunun daha işin baş412" (Isabel Allende – Ruhlar Evi)

Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,

Yorum Gönder

0 Yorumlar