zaman melektiler ve hep melek kalacaklardı. Günün birinde ben de orada, onların arasında yatacağım. Bir an önce ölmek İstiyordum, çünkü Clara'sız yaşam be nim için tüm anlamını yitirmişti. Daha bu dünyada yapacağım bir sürü iş olduğunu bilemezdim. Neyse ki Clara dönüp geldi, ya da, hiç gitmemişti belki. Kimileyin yaşlılık beynimi sulandırmış olsa gerek, diye düşünüyorum. Onu yirmi yıl önce gömdüğüm gözardı edilemez ya. Hayal görüyor olsam gerek, kafadan çatlak ihtiyarlar gibi. Gelgelelim onun sofalarda yanımdan geçtiğini gördüğüm, terasta güldüğünü duyduğum zaman bu kuşkular uçup gidiyor. Biliyorum ki o benimle beraber. Benim hayvanlığı mı bağışladı ve şimdi bana her zamankinden daha yakın, biliyo rum bunu. Hala yaşıyor ve benimle beraber: Clara, durular du rusu. * * * Clara'nın ölümü köşedeki büyük evin yaşantısını kökün den değiştirdi. Ruhlar ve konuklar onunla birlikte gitmişlerdi ve de her zaman onunla birlikte varolan o ışıklı neşe. Çünkü Clara dünyanın bir dertli dolap olduğuna inanmaz, Tanrının yaptığı bir şaka olduğunu söylerdi, yani dünyayı ciddiye almak ahmak lıktı, Tanrı kendisi hiçbir zaman ciddiye almamıştı madem. Ev deki gerilemeyi Alba daha ilk günlerinden algıladı, ağır ve aman sız adımlarla ilerlediğini gördü. Herkesten önce o vazolarında so lan çiçeklerde ayrımsadı bunu. Çiçekler havayı iç bulandıran ka lıcı bir kokuyla dolduraraktan kuruyorlardı; yaprakları düşüyor, yalnızca kokuşmuş sapları kalıyordu, ama uzun zaman onları te mizleyen olmadı. Alba evi süslemek için çiçek toplamaktan vaz geçti. Derken saksı bitkileri öldü, çünkü onlara su vermeyi, Cla ra gibi onlarla konuşmayı kimse akıl etmemişti. Kediler çekip gittiler ve tıpkı ilk geldikleri ya da çatının çatlak ve yarıklarında dünyaya geldikleri gibi kimsenin haberi olmadan ortadan yok ol dular. Esteban Trueba tepeden tırnağa siyahlar giyiniyordu. Tek bir gece içinde sağlıklı orta yaşlarından buruşuk, dili dolaşık bir ihtiyarlığa geçmişti, ne var ki bu onun öfkesini küllendirmeye" (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar