ki köprüyü bir kurdeleyi geçirip boynuna asmayı yeğledi. Yalnızca yemek yerken, kimileyin de el içine çıkacağı zamanlar da ağzına takıyordu. Clara eve yeniden hayat kazandırdı. Aşçıya fırınlardan birini hep açık tutmasını ve ha deyince bir sürü konu ğu beslemeye hazır olmasını buyurdu. Daha birkaç gün geçme den ispiritizmacı arkada§ları, Rosicrucian'lar, yağmurcular, aku punkturcular, telepati uzmanları, peripatetikler, Yedinci Gün'cüler, aç ya da başka yönden muhtaç genç sanatçılar, kısaca sı, Clara'nın eski uyrukları sökün etmeye başladılar. Clara ufak tefek, mutlu ve dişsiz bir kraliçe gibi onlara hükmediyordu. Uzaydaki yaratıklarla iletişim kurmaya ve kendisi de belirttiği gibi, üç ayaklı masasıyla pandülünden gelen mesajları kuşkuyla karşılamaya işte bu sırada ba§ladı. Çok zaman, bunların belki de başka bir boyuttaki ölüler değil de dünyalılarla ilişki kurmaya çalışan ama eldeğmez maddeden yapıldıkları için ru�larla karıştı rılabilen ba§ka dünyalılar olduğunu söylüyordu. Bu bilimsel açıklamaya Nicolas bayılmıştı. Gelgelelim son derece tutucu olan Mora kızkardeşler hiç yüz vermediler. Blanca bütün bu dedim-dedilerden uzakta yaşıyordu. Onun gözünde ba§ka dünyalardan gelme varlıklar ruhlarla birdi, bu yüzden kız annesinin onları seçebilmek uğruna gösterdiği ateşli ilgiye us erdiremiyordu. Zaten evdeki işler ba§ından a§kındı, çünkü Clara ev işlerine gene sırt çevirmiş, "Zaten hiç elim yakış maz," diyordu. Köşedeki büyük evi çekip çevirmek hizmetçiler den bir ordu gerektiriyordu. Clara'nın uyrukları yüzünden de mutfakta yirmi dört saat boyunca, vardiyalarla insan çalışıyordu. Kimi konuklar için tahıl ve otlar, kimileri için sebze ve çiğ balık, üç Mora kızkardeş için meyveyle kesilmiş süt, hiç doymayan ve henüz yemek seçmeyen J aime ve Nicolas içinse salçalı et yemek leri ve tatlı gibi zehirler hazırlamak zorundaydılar. Gün gelecek, ikizlerin ikisi de açlıkla tanışacaklardı: J aime yoksullarla dayanış maya girmek, Nicolas da ruhunu arındırmak için. Ne var �i o günlerde henüz ya§amın zevklerini tatmaya can atan iki gürbüz gençtiler. Jaime üniversiteye ba§lamış, Nicolas'sa ortalıklarda dola§a rak kaderini aranıyordu. İkizlerin nuhunebiden kalma bir araba ları vardı; evden çaldıkları gümüş tabakların parasıyla almışlardı bunu. Del Valle Dedeyle del Valle Ninenin anısına arabaya Covadonga" (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar