Blanca kendi başına yaşamaya alışıktı. Her şeye karşın ev iş lerinde, seramik atölyesinde ve uyduruk hayvanlardan oluşan kreş'leriyle huzur buluyordu. Bu yapıtlarda gerçeğe benzeyen tek şey, yaratıklar arasında kalan Kutsal Ailenin figürleriydi. Blanca'nın hayatındaki tek erkek de Pedro Tercero'ydu, çünkü Blanca tek bir aşk yaşamak için yaratılmış olan kişilerdendi. Bu dinmez arzunun ateşi onu yazgısının hüznünden ve sıradanlığın dan kurtarıyordu. Pedro kendini düz uzun saçlı, uzun kemikli genç dilberlerin denizinde yitirdiği zamanlarda bile Blanca ona sadık kalıyor, onun sapmaları kendi sevgisini asla azaltmıyordu. Önceleri Pedro Tercero ne zaman ondan uzaklaşsa Blanca ölecek gibi olurdu. Ne var ki bu ayrılıkların bir iç çekişi kadar kısa sür düğünü, sevgilisinin her seferinde daha körkütük aşık, daha sı cak, mutlaka dönüp geldiğini ayrımlamıştı. Blanca onunla otel lerde gizli buluşmayı gündelik yaşamının tekdüze akışına, evlili ğin bezginliklerine, ay sonunda paylaşılan yoksulluklara, sabah leyin ağızda duyulan acılığa, pazar günlerinin can sıkıcılığına, yaşlılığın sızıltılarına yeğliyordu. Şifa bulmaz bir romantikti. Arada bir içinden o palyaço bavuluyla yün çoraptaki mücevher lerin arta kalanını alarak kızıyla birlikte evden ayrılıp sevgilisiyle yaşamak geliyordu, ama her seferinde cesaretini yitiriyordu. Bel ki de bunca sınavın üstesinden gelmiş olan şahane aşkın en ağır sınavın, birlikte yaşamanın üstesinden gelemeyeceğinden korku yordu. Alba hızla büyümekteydi; Blanca aşığının ihtiyaçlarını er telemek için, "Kızıma göz kulak olmam gerek" bahanesine uzun zaman güvenemeyeceğini biliyordu, gene de kararı başka bir za mana bırakmayı yeğliyordu. Aslında rutinden korkmasına kar şın Pedro Tercero'nun yaşam tarzıyla o yoksul evceğizi onu deh şete düşürüyordu. Bir işçi mahallesinde, aynı oranda derme çat ma yüzlerce evden biri, tahtadan ve oluklu metalden yapılma, yerler sıkı toprak ve tavandan sallanan tek bir ampul. Onun hatırı için Pedro mahallesinden ayrılıp kent merke zinde bir apartmana taşındı ve böylece, hiç niyetinde yokken, hiçbir zaman özenmemiş olduğu, orta sınıfa girdi. Gelgelelim Blanca'ya bu da yetmedi; ona göre daire sefil, karanlık ve dar, apartman binası çok kalabalıktı. Blanca kızının burada, öteki ço cuklarla sokakta, merdivenlerde oynayarak, devlet okuluna gide rek büyümesine izin veremeyeceğini söylüyordu. Böyle böyle" (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar