"Olur a, bu yaratık belki de dayılarının dünyanın ücra bir köşesinde yakaladığı dep değişik bir tür hayvandı; bilinmez, kendi doğal çevresinde yaba nıl bile olabilirdi! Nfvea onun timsahımsı pençelerine, o küçük, keskin dişlerine bakıyordu da yüreği ağzına gelerek düşünüyor du ki bu hayyan bir ısırışta bir yetişkinin kafasını koparacak güç teyse çocukları yalayıp yutmak ona çok daha kolay gelmez miy di? Ne var ki Barrabas herhangi bir yırtıcılık belirtisi göstermi yordu. Tersine, oyunbaz bir kedi yavrusunun gönül çelen cilve lerine sahipti. Clara'nın yanında uyuyordu, başı çocuğun kuştü yü yastığında, boynuna kadar yorgan örtülmüş olarak, çünkü so ğuğa karşı çok duyağandı. Sonraları yatağa sığamaz olduğu za man yerde yatmaya başladı, o at ayağını andırır pençesi çocuğun eline dayalı olarak. Ne havlıyor, ne de homurdanıyordu. Panter gibi kapkara ve sessizdi, jambon ve her türlü marmelat seviyor du. Evde yemeğe konuk çağrıldığı sıralarda onu kilit altına almak" (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar