"Ruhların Çağı Çoğu çocukların daha kıçlarında bezle dolaştıkları yaşta Blanca zeki bir cüceyi andırıyordu. Yürürken sendelese bile den gesini yitirmiyor, yanlışsız konuşuyor ve kendi yemeğini kendi yiyordu. Hep annesinin ona yetişkin gibi davranması sayesinde. Bütün dişlerini çıkarmış, tam evin o kocaman dolaplarını açarak içerdekileri darmaduman etmesini öğrenmeye başlıyordu ki aile yazı Tres Marfas'da geçirmeye karar verdi. Clara burasının yal nızca adını duymuştu. Blanca'nın yaşamının o döneminde mera kı hayatta kalma güdüsünden daha güçlüydü ve çocuğun ikinci kat penceresinden düşeceğinden, kafasını fırına sokacağından ya da bir kalıp sabun yutacağından korkan Ferula onu sofalarda bir aşağı bir yukarı ko:valayıp duruyordu. Şimdi de çocuğu kent dışı na götürme fikrini tehlikeli, yorucu ve gereksiz bulmuştu, çünkü Esteban Tres Marfas'da yapması gereken her şeyi kendisi yapabi lirdi, onlar da Clara'yla başkentteki uygar yaşamlarının sefalarını sürerlerdi. Gelgelelim Clara çok hevesliydi. Onun gözünde kent dışı romantik bir kavramdı; hiç ahır içine girmişliği yok da on dan, diyordu Ferula. Yol hazırlığı iki hafta sürdü; evin içi bir ba vullar, hasır sandıklar ve çantalar kargaşasıydı. Ferula'nın gerekli bulduğu inanılmaz çokluktaki eşya ve hizmetçilerin yanısıra Cla ra'nın geride bırakmaya kıyamadığı kafes kuşları ve Blanca'nın oyuncak kutuları için trende özel bir vagon kapatıldı. Blanca'nın kutularında kurgulu hokkabazlarla balerinler, porselen biblolar, pelüş hayvanlar ve eklemleri oynayan, sahici saçlı bebekler vardı ki bunların kendi giyim kuşanılan, arabaları ve sofra takımları da birlikte gidiyordu. Bu düzensiz, kaygılı insan öbeğinin ve eşya karmaşasının karşısında Esteban ömründe ilk olarak bir yenilgi duyusuna kapıldı. Hele bütün bu eşyaların arasında Ermiş Ant hony'nin şaşı gözlü, ayağındaki sandallar gümüş kakmalı, adam boyu bir yontusunu bulunca! Çevresindeki kargaşaya bakındı ve karısıyla çocuğunu yanına almak kararına pişman oldu." (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
0 Yorumlar