"giydirir, saçlarını düzeltirken Clara oradaydı. Dadı ile Dr. Cu evas gelip Rosa'ya beyaz gelinliğini giydirerek ince kağıt arasında düğün günü için saklanan portakal çiçeklerinden tacı başına tak tıkları zaman Clara oradaydı. Genç asistan Rosa'yı, yeni evlendi ği karısıymış da evinin eşiğinden geçirmek için kucaklıyormuşça sına sevgiyle kollarına alıp taşıdığı zaman Clara oradaydı. Şafağın ilk ışıkları sökene değin yerinden kıpırdayamadı. Ancak o za man gizlice dönüp yatağına girdi. İçinde bütün bir dünyanın ses sizliğini duyumsuyordu. İçi ağız ağıza sessizlik doluydu. Clara aradan dokuz yıl geçene kadar hiç konuşmadı, ancak dokuz yıl sonra, evlenmeyi tasarladığını bildirmek için ağzını açtı." (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar