"Cenaze ayini sırasında erkekler, yavaş seslerle iş konuşarak evin oturma odalarında, sofalarında gezinip durdular. Aileden bi ri yaklaştığında saygılı bir sessizliğe gömülüyorlardı. Yemek oda sına girip de Rosa'ya son saygı görevini göstermek zamanı geldi ğinde herkes titriyordu, çünkü Rosa'nın güzelliği ölümünden sonra sanki daha bile çarpıcı olup çıkmıştı. Hanımlar oturma odasına girerek koltukları halka biçiminde düzenlediler. Burada rahat rahat ağlayabiliyorlar, başka birinin ölümüne ağlarken ken di içlerindeki dert yükünü de dışa vuruyorlardı. Gözyaşları bol bol akmakla birlikte ağırbaşlı ve sessizdiler. Kadınların kimisi usul usul dualar mırıldanıyorlardı. Hizmetçiler odalarla sofalarda gidip gelerek çay ve konyak, evde yapılmış tatlılar, hanımlara mendiller ve havasızlıktan, mumların kokusundan ve kendi acı lardan fenalık geçirenler için amonyağa batırılmış soğuk kom presler dağıtıyorlardı. Del V alle ailesinin çok küçük olan Clara dışında bütün çocukları tepeden tırnağa siyahlar giyinmiş, anne lerinin iki yanında birer sıra karga yavrusu gibi dizilmiş duru yorlardı. Bütün gözyaşları akıp tükenmiş olan Nfvea koltuğunda kaskatı oturuyordu, iniltisiz, sessiz ve de amonyaksız, çünkü amonyağa alerjisi vardı. Eve gelen ziyaretçiler durup ona başsağlığı" (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar