"Kardeşler Clara'yla Blanca kente ulaştıklarında felaket kurbanlarını andırıyorlardı. İkisinin de yüzleri şiş, gözleri ağlamaktan kızar mış, giysileri uzun tren yolculuğundan buruş buruştu. Annesin den daha uzun boylu, daha yapılı, daha genç olmasına karşın da ha zayıf olan Blanca uyanıkken göğüs geçiriyor, uyurken hıçkırı yordu. Babasının onu dövdüğünü gün başlamış olan kesintisiz bir ağıttı bu. Gelgelelim Clara diz dövmekten hoşlanmazdı. Bu nedenle, kabir gibi bomboş ve kasvetli olan köşedeki büyük eve. vardıkları zaman bu kadar ağlayıp sızlamanın artık yettiğine, ya şamlarına biraz keyif katmak sırasının geldiğine karar verdi. Ye ni hizmetçiler tutmak, panjurları açmak, eşyalarla lambaların üs tündeki örtüleri kaldırmak, kapılardaki asma kilitleri çıkarmak, tozları silkelemek, içeriye temiz havayla ışık girmesini sağlamak gibi işlerde kızının kendisine yardım etmesi için direndi. Onlar tam bu işlerin orta yerindeyken ezbere bilinen o menekşe koku su evi sararak onlara Mora kızkardeşlerin gelmiş olduğunu haber verdi. Üç kızkardeş artık telepati yoluyla mı, sevgilerinin etkisiy le mi bilinmez, onları görmeye gelmişlerdi. Neşeli gevezelikleri, soğuk kompresleri, ruhsal öğütleri ve sevimli kişilikleriyle hem ananın hem kızın örselenmiş bedenleriyle acılı yüreklerine şifa verdiler. Clara pencere dışındaki boş kafeslere, ota boğulmuş bahçede güvercin pislikleriyle kaplı, çırılçıplak duran Olimpos tanrılarına bakarak, "Yeni kuşlar almamız gerekecek," dedi. Blanca, "Anneciğim, böyle dişlerin dökülmüş durumdayken kuşları nasıl düşünebiliyorsun, anlamıyorum," dedi. Annesinin bu yeni, dişsiz görünümüne hala alışamamıştı da. Clara her işe koşturuyordu. İki hafta dolmadan kafesler yeni kuşlarla dolmuş ve Clara ağzında kalan köpek dişlerine takılacak porselen bir köprü bile ısmarlamıştı, ama bu onu öyle rahatsız" (Isabel Allende – Ruhlar Evi)
Türkçe,İsabel Allende,Ruhlar Evi, bayramcigerli.blogspot.com,
Roman ve Hikayeler,Bayram Cigerli,
Kayıtlar
0 Yorumlar